ညီေထြး
အၿပံဳးမ်က္ႏွာဖံုးေတြ ကာဆီးထားေပမယ့္
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ငိုေနဆဲ
ငါ့ရိႈက္သံေတြ ဘယ္သူမွ
မၾကားႏိုင္တဲ့ အထိေပါ့.....
လိမ္ညာမရတဲ့ အတိတ္ၾကားမွာ
သိမ္ငယ္မႈေတြနဲ႔ ငါ
ေခါင္းေတာင္မေဖာ္၀ံ့ခဲ့ဘူး.....
မ်က္ေထာင့္နီေတြ စြန္းေပေနတဲ့
အၾကည့္ေတြကေတာ့
အခုထိ အေရာင္မျပယ္ေသးဘူး.....
တကယ္ပါ
အတိတ္သာ အိမ္မက္ျဖစ္ခဲ့ရင္
နာက်င္မႈေတြနဲ႔ပဲ ငါကိုယ္တိုင္
နင္းေခ်လိုက္ခ်င္ရဲ႕.....။
ပိုးသြန္းျမဴ
Posted in: ကဗ်ာမ်ား
0 :ဦးမွတ္ခ်က္ျပဳသည္။:
Post a Comment
ေက်းဇူးဆိုတဲ့စကားေလးက အားေဆးေလးပါ။